Tuesday, July 15, 2008

ഒരു സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ മറവി

എന്നും എന്റെ ഒരു ദിവസം തുടങ്ങുന്നത് ഒരു അലാറത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ ആണ്.പണ്ടും അത് അങ്ങനെ തന്നെ.എഴുതേണ്ട അസ്സൈന്മെന്റ് ,കോപ്പിയടിക്കേണ്ട ലാബ് റെക്കോര്‍ഡ് ഒക്കെ എന്നെ നോക്കി പല്ലിളിക്കുംപ്പോള്‍, 'എല്ലാം രാവിലെ...' എന്നൊരു ആത്മഗതതോടെ അലാറം വെച്ചു ഞാന്‍ കട്ടിലിലേക്ക് ചരിയും.

രാവിലെ അലാറം കേള്‍ക്കുംപ്പോള്‍ ചാടി എഴുന്നേല്‍ക്കും.അതേ വേഗത്തില്‍ ടൈം പീസിന്റെ പള്ളയ്ക്കു ഒന്നു കൊടുത്തിട്ട് വീണ്ടും കട്ടിലിലേക്ക്.പിന്നെയാണ് മനസ്സു കയറി അങ്ങ് തലയെ ഭരിക്കുന്നത്‌.അസ്സൈന്മെന്റ് എഴുത്ത് , റെക്കോര്‍ഡ് കോപ്പിയടി എല്ലാം സ്വപ്നത്തില്‍ ഞാന്‍ ഒപ്പിച്ചെടുക്കും.പിന്നെ ശാന്തമായി ഉറങ്ങാം.ഒന്നും ബാക്കി വെച്ചില്ല എന്നൊരു സമാധാനം മനസിന്‌.

രാവിലെ കൊകക്രി കാണിച്ചു , അസ്സൈന്മെന്റ് എഴുത്ത് കാത്തിരിക്കുന്ന ഒഴിഞ്ഞ വെള്ള കടലാസ്സും,ലാബ്‌ റെക്കോര്‍ഡ് ഉം ...ശേഷം ചിന്ത്യം .

ഇതൊരു സ്ഥിരം കലാപരിപാടി ആയപ്പോള്‍ 'പോക്കത്ര ശരിയല്ലലോ കുഞ്ഞേ..' എന്നൊരു അപ്പുപ്പനായി ടൈം പീസ്. ഓ.കെ.വഴിയുണ്ട്.അലാറം അടിച്ചാല്‍ കേള്‍ക്കണം ,പക്ഷെ ഓഫ് ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല.

ഞാന്‍ എന്റെ ബുദ്ധി എടുത്തങ്ങു പ്രയോഗിച്ചു.നിരനിരയായി ഇട്ടിരിക്കുന്ന മുന്ന് മേശകള്‍ക്കു അപ്പുറമാണ് എന്റെ കട്ടില്‍.മുന്നാമത്തെ മേശപുറതെക്ക് മാറ്റി ടൈം പീസിന്റെ സ്ഥാനം.അലാറം കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റും പക്ഷെ ഓഫ് ചെയ്യണമെങ്കില്‍ എഴുനേറ്റു നടന്നു പോയാലെ പറ്റു.

'മിടുക്കി' ഞാന്‍ എന്നെ അഭിനന്ദിച്ചു.

ബ്രഹ്മ മുഹൂര്‍ത്തതില്‍ തന്നെ ടൈം പീസ് അതിന്റെ പണി ചെയ്തു.എപ്പോഴത്തെയും ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാന്‍ ടൈം പീസ് മേശപ്പുറത്തു തപ്പി നോക്കി.

'ഓ, ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.മുന്നാമത്തെ മേശപ്പുറത്തു.' ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.

ഒരു കോലാഹലം കെട്ട് ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നു ലൈറ്റ് ഇട്ട സഹമുറിയത്തിമാര്‍ കണ്ടത് മേശപ്പുറത്തു നില്ക്കുന്ന എന്നെ.ടൈം പീസിനടുത്തു എത്തി.പക്ഷെ പോയ റൂട്ട് തെറ്റി.നിലത്തു കു‌ടി പോകുന്നതിനു പകരം മേശപ്പുറത്തു കുടി ആയിപോയി യാത്ര.ഏതായാലും ഇത്രയൊക്കെ ആയപോഴേക്കും ബോധം വീണു.



കാലം കുറേയങ്ങു പോയെങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഒരു അലാറം എന്റെ ജീവിതവുമായി കുടികുഴഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. ഇന്നലെയും ആ ണിം...കേട്ടു തന്നെയാണ് ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നത്.ചാടി എഴുന്നേറ്റതേ ഓര്‍മയുള്ളൂ,പിന്നെ പതിവു സര്‍ക്കസ് തുടങ്ങി.അടുക്കളയിലും വരാന്തയിലും പുറത്തും എന്ന് വേണ്ട വീടിന്റെ എല്ലാ മുക്കിലും മൂലയിലും നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു ഞാന്‍ ഒഴുകി .

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു മുഖത്ത് മൊത്തം കോണ്ഫിടന്സും (?) സന്തോഷവും ഒക്കെ ഫിറ്റ് ചെയ്തു ഓഫീസില്‍ എത്തേണ്ട ആവശ്യകത ,പ്രതേകിച്ചും ഇക്കാലത്ത് , ഞാന്‍ പറയണ്ടല്ലോ.ഇന്നലെ ഓഫീസില്‍ എത്തിയ എന്നെ വരവേറ്റത് ഒരു ആള്‍ക്കുട്ടം. ഡയരക്ടര്‍ മുതല്‍ ഇങ്ങോട്ട് എല്ലാ തലകളും പുറത്തു തന്നെ ഉണ്ട്.

അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണ് വാച്ചിലേക്ക്. കൃത്യം അഞ്ചു മിനിട്ട് ലേറ്റ്.

'ഇത്രയും നേരം മന്ത്രി അശ്വതിയെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു.ഇപ്പൊ പോയതേ ഉള്ളു.'ഡായരക്ടരുടെ വക.പിന്നില്‍ ഭുത ഗണങ്ങളുടെ കുട്ടചിരി. പണ്ടൊക്കെ ടി.വി.യില്‍ കാണിക്കുന്ന കോമഡി സീരിയലുകളില്‍ തമാശയ്ക്ക് ഒപ്പം പ്ലേ ചെയ്യുന്ന റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്ന ചിരിയുടെ സൌണ്ട് ട്രാക്ക് ഓര്‍മ്മ വന്നു.

മന്ത്രിയുടെ സര്‍പ്രൈസ് വിസിറ്റ് പ്രമാണിച്ച് പുറതെതിയതാണ് എല്ലാവരും എന്ന് എനിക്ക് പിന്നീടാണ് മനസിലായത്.ഓഫീസിനകത്ത് മറ്റൊരു ചെറിയ ആള്‍ക്കുട്ടം. ഓ, ഇന്റര്‍വ്യൂ വിനു വന്നതാണ്.പാവങ്ങള്‍. കാണാന്‍ പോകുന്ന പൂരം പറഞ്ഞരിയിക്കണ്ട.

'Excuse me...' പിന്നില്‍ നിന്നൊരു ശബ്ദം.

ഒരു സുന്ദരന്‍, സുകുമാരന്‍ പിന്നില്‍ .

'... സാറിന്റെ മോള്‍ അല്ലെ?' ഇതു ഒരു സ്ഥിരം ചോദ്യം ആണ്. അധ്യാപരുടെ മക്കള്‍ ഏത് നിമിഷവും പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കേണ്ട ചോദ്യം.സാദാ ജാഗ്രതെ...

'ഞാന്‍ സുരേഷ്.സാറിന്റെ സ്റ്റുഡന്റ് ആണ് '

'ഇവിടെ?'

'വൈഫിനു ഇന്റര്‍വ്യൂ.ഇതാണ് വൈഫ്‌ സരിത. കുറെ കാലമായോ ഇവിടെ?'

'കുറച്ചു നാളായി.വൈഫ്‌?'

'നേരത്തെ ജോലി ചെയ്തിരുന്നു.ഞാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് ട്രാന്‍സ്ഫര്‍ ആയപ്പോള്‍ അത് വിട്ടു.'

അടുത്ത് നിന്ന നീല ചുരിദാര്‍ ക്കാരി ചിരിച്ചു. ഇന്റര്‍വ്യൂ വിന്റെ യാതൊരു പരിഭ്രവും മുഖത്തില്ല.

'ഞാന്‍ എത്ര കണ്ടതാ' എന്നൊരു ഭാവം. അത് പിന്നെ ,ആ കുട്ടിക്കെന്നല്ല അവിടെ നിന്ന ആര്ക്കും പരിഭ്രമം ഒന്നും ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നിയില്ല.



'അശ്വതിയുടെ relative ആണോ?' ആ വഴി വന്ന കൊലിഗു പയ്യന്‍ മനോജ്.

'അല്ല, എന്റെ അച്ഛന്റെ സ്റ്റുഡന്റ് ആണ് .വൈഫ്‌ നു ഇന്റര്‍വ്യൂ.' ഞാന്‍ സരിതയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

അപ്പോള്‍ മനോജിന്റെ ഒരു മട്ടും ഭാവവും കണ്ടു ഞാന്‍ ഞെട്ടി പോയി.സരിതയെ നോക്കി അന്തം വിട്ടു നില്‍ക്കുക യാണ് കക്ഷി.

'ദൈവമേ ഇവന്റെ വല്ല പഴയ ലൈനും ആണോ?'

'എന്താ കാര്യം?' ഞാന്‍ കണ്ണ് കൊണ്ടു എന്തോ ഒരു ഗോഷ്ടി കാണിച്ചു ചോദിച്ചു.
'ഞാന്‍ അവിടെയോ വെച്ചു കണ്ടിട്ടുണ്ട്.നല്ല പരിചയം തോന്നുന്നു.REC യിലാണോ പഠിച്ചത്?' സുരേഷിനെ തീരെ മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ മനോജിന്റെ ചോദ്യം സരിതയോട്.
'അല്ല ഞാന്‍ TKM ഇലാ പഠിച്ചത്.'
'പിന്നെ കോട്ടയത്ത്‌ വീട്?'
'ഓ, എന്റെ വീട് കൊല്ലത്ത് തന്നെയാ'

മനോജ് വിടാനുള്ള ഭാവം ഇല്ല.കണ്ടു പിടിച്ചേ അടങ്ങു.ഇവനാര് സി.ബി.ഐ ഓ?
'മുന്പ് വര്‍ക്ക് ചെയ്യ്തത് എവിടെയാ?'
'TCS ഇല്‍ '
'പക്ഷെ എനിക്കറിയാം, നല്ല പരിചയം ഉണ്ട്.എവിടെ വെച്ചാണെന്ന് മനസില്ലവുന്നില്ല.'
സുരേഷ് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നില്‍ക്കുക ആയിരുന്നു.

'എന്റെ മനോജേ, എവിടെയെങ്കിലും വെച്ചാകട്ടെ.നീ ഒന്നു പോ.ഞാനും എന്റെ സീറ്റില്‍ ഒന്നു എത്തട്ടെ.' ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.


പണ്ടു ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്തു അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും കുടി ഒരു കടയില്‍ പോയി. അവിടെ വെച്ചു കണ്ട ഒരു സ്ത്രി യെ അമ്മയ്ക്ക് നല്ല പരിചയം.സാരി വാങ്ങാനുള്ള അമ്മയുടെ ഇന്റെരെസ്റ്റ് ഒക്കെ പോയി.
'ഞാന്‍ ഇവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്' അമ്മ മുയലിന്റെ മുന്നാമത്തെ കൊമ്പില്‍ പിടിച്ചു.
'ഓ,വല്ല സ്റ്റുഡന്റ്സിന്റെയും അമ്മയായിരിക്കും.' അച്ഛന്‍ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കി.
'അല്ല,അല്ല, നമ്മുടെ വീട്ടില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്' എന്നായി അമ്മ.
അച്ഛന്‍ ക്ഷമ യുടെ നെല്ലി പടി കണ്ടു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ കടക്കാരന്‍ ഇടപെട്ടു.
' അത് ദൂരദര്‍ശനില്‍ വാര്ത്താ വായിക്കുന്നവരാ..' എന്നൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ടാക്കി കടക്കാരന്‍ അമ്മയ്ക്ക്.വീട്ടില്‍ വന്നതിന്റെ ഗുടന്‍സ് അപ്പോഴല്ലേ മനസിലായത്.


മനോജ് വാശിയിലാണ്.സുരേഷിന്റെ വീട്,ബന്ടുജനങ്ങള്‍, ആ വഴിക്കായി അന്വേഷണം.സരിത ഏതോ IT മാഗസീന്‍ മറിക്കുന്നു .
'എന്നെ രക്ഷിക്കു..' എന്ന മട്ടില്‍ സുരേഷ്.
'കൊല്ലത്ത് ഞാന്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അങ്ങനെ അല്ല. ഇനി ട്രെയിനില്‍ വെച്ചാണോ?'
സുരേഷ് 'ഭൂമി ഉരുണ്ടതല്ലേ 'മട്ടിലുള്ള ലോക തത്വങ്ങള്‍ വിളമ്പി തുടങ്ങി. സരിതയുക്ക് വലിയ മൈന്‍ഡ് ഇല്ല.
'എവിടെ വെച്ചായിരിക്കും? എന്നെ പരിചയം തോന്നുന്നുണ്ടോ?' മനോജ് വീണ്ടും .
'ങാ,ഉണ്ട്" സരിത നിസ്സംഗ ഭാവത്തില്‍ .
എന്നിട്ടാണോ ഇതു വരെ മൊഴിയാതെ ഇരുന്നത്. ഭയങ്കരി .ഞാനും സുരേഷും അത്ഭുതപെട്ടു . ചെറിയ ഒരു ദേഷ്യവും തോന്നി.
'കണ്ടോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ? എനിക്ക് തെറ്റില്ല.' എന്നായി സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ ജാട.
'എന്നെ പണ്ടു പെണ്ണ് കാണാന്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്' ഇത്രയും പറഞ്ഞു സരിത ഭവഭേദമൊന്നും ഇല്ലാതെ മാഗസിനിലേക്കു നോക്കി.
'പൊടി പോലുമില്ല കണ്ടു പിടിക്കാന്‍ ' എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ല? അത് തന്നെ ആയി പിന്നെ മനോജ്.സുരേഷ് ചിരി അടക്കാന്‍ പാടുപെട്ടു.

ആയിരത്തൊന്നു ചായയും അത്രയും തന്നെ ലഡ്ഡു വും കഴിച്ചു രസിച്ച ഇവനൊക്കെ എന്റെ സമയം കുടി മേനകെടുതാതെ ഈ ഒരു ചായ എങ്കിലും ഓര്‍ത്തു വെച്ചു കു‌ടായിരുന്നോ?

22 comments:

അശ്വതി/Aswathy said...

ഈ സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ ലോകത്തിനു ഒരു ജാഡ യുണ്ടോ? നിങ്ങള്‍ തന്നെ പറയു.
തനിമലയാളത്തിന്റെ പിണക്കം മാറ്റാന്‍ ഒന്നു കുടി പോസ്റ്റ് ചെയ്തതാണ്...

അശ്വതി/Aswathy said...

vrajesh said...
നന്നായി.അടുത്ത പോസ്റ്റിനു കാത്തിരിക്കുന്നു.

July 14, 2008 7:33 PM


അനിയന്‍കുട്ടി said...
ഹിഹി.. കൊള്ളാം... വടിയാവുന്നെങ്കില്‍ ഇങ്ങനെയാവണം...!! :)

July 14, 2008 9:18 PM


വിക്രംസ് ദര്‍ബാര്‍ said...
സംഭവം കലക്കി. ഭാവിയില്‍ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിലെങ്കിലും മറവി പാടില്ല എന്നൊരു മുന്നറിയിപ്പായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു. ഏതൊരു പെണ്‍കുട്ടിയെ മുന്‍പരിചയം തോന്നിയാലും 'റിമംബര്‍ സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ മറവി' എന്ന റിമൈന്‍ഡര്‍ സെറ്റ് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു മനസ്സില്‍.

അടുത്ത പോസ്റ്റ് കഴിയുന്നതും വേഗത്തിലായിക്കോട്ടേ.

July 14, 2008 10:46 PM


Aadityan said...
പോസ്റ്റ് നന്നായി.ഈയിടെയ്യായി അനക്കമൊന്നും കനനില്ലയിരുന്നല്ലോ .ഏതായാല്ലും എത്രയും ഗാപ് ഉണ്ടാവാതെ നോക്കണേ.പാവം വായനക്കരല്ലേ .ബാച്ചി സുഹൃത്തുക്കളോട് പറയാനൊരു കഥയായി .എന്നിയും എഴുതന്നെ

July 14, 2008 11:03 PM


ശ്രീ said...
പാവം മനോജ്. പെണ്ണു കാണാന്‍ പോയത് പിന്നീട് പാരയാകും എന്ന് ഓര്‍ത്തു കാണില്ല. ഹ ഹ.

:)

July 14, 2008 11:36 PM


Rare Rose said...
അശ്വതീ..,..ഈ മറവി നന്നേ രസിച്ചു...ഇനി ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും അദ്ദേഹം ഈ ചോദ്യം ആരോടും ചോദിക്കാന്‍ വഴിയില്ല...:)
പിന്നെ അലാറത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ സെയിം പിഞ്ച്...:)

July 14, 2008 11:40 PM


നവരുചിയന്‍ said...
ഹ ഹ ഹ ...ഞാന്‍ ചിരിച്ചു മരിച്ചു ...എന്തായാലും നന്ദി ...ഞാന്‍ അടുത്ത് തന്നെ ചായയും ലഡുവും കഴിച്ചു തുടങ്ങും

July 15, 2008 4:10 AM

smitha adharsh said...

അശ്വതീ...ഇതും അടിപൊളി...നന്നായി കേട്ടോ..
പിന്നെ ഒന്നു നന്നായി അഭിനന്ദിക്കാന്‍ ഉണ്ട്...താഴെ പറയുന്ന അതിക്രമം ചെയ്യാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല...കാരണം,മൂന്നു മേശ ഒന്നിച്ചിട്ട മുറിയൊന്നും എനിക്ക് ഉറങ്ങാന്‍ കിട്ടിയിട്ടില്ലേ...
ഒരു കോലാഹലം കെട്ട് ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നു ലൈറ്റ് ഇട്ട സഹമുറിയത്തിമാര്‍ കണ്ടത് മേശപ്പുറത്തു നില്ക്കുന്ന എന്നെ.ടൈം പീസിനടുത്തു എത്തി.പക്ഷെ പോയ റൂട്ട് തെറ്റി.നിലത്തു കു‌ടി പോകുന്നതിനു പകരം മേശപ്പുറത്തു കുടി ആയിപോയി യാത്ര.ഏതായാലും ഇത്രയൊക്കെ ആയപോഴേക്കും ബോധം വീണു.
അത് തകര്ത്തു.

Mr. K# said...

എന്നിട്ട് സരിതയെ സെലക്ട് ചെയ്തോ? :-)

Unknown said...

എന്തായാലും കൊള്ളാം കൊള്ളില്ലാന്ന് ഞാന്‍ പറയില്ലാ‍ട്ടോ
സസേനഹം
പിള്ളേച്ചന്‍

ദിവാസ്വപ്നം said...

ഹ ഹ ഹ

ചിരിപ്പിച്ചൂ

:-)

ജിജ സുബ്രഹ്മണ്യൻ said...

പെണ്ണു കണ്ടെച്ചു പോയാലും ഇത്തരം പുലിവാലുകള്‍ വേറെയും ഉണ്ടല്ലേ..ചിരിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ മിടുക്കി കുട്ടീ‍ീ

ഒരു താന്തോന്നി...™ said...
This comment has been removed by the author.
ഒരു താന്തോന്നി...™ said...

കൊള്ളാല്ലോ....
നന്നായി ആസ്വദിച്ചു ട്ടാ....

ഇസാദ്‌ said...

:)

നിരക്ഷരൻ said...

ഒരു ചിന്ന തംശയം. എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കും അവരെ കാണാന്‍ ചെന്ന് ചായ കുടിച്ച് പോയ എല്ലാ കോന്തന്മാരേയും ഓര്‍മ്മ കാണുമോ ?
:) :)

420 said...

nice..
:)

malappuramkathi said...

അമളി കഥകള് ഇനിയും വേണം.ഉടനെ

Unknown said...

വെറുതെ എന്റെ സമയോം കളഞ്ഞു എന്ന് പറയണമെന്നുണ്ടാര്‍ന്നു.. പക്ഷെ വയ്യ... നല്ല പോസ്റ്റ്, മണിയടി വായിച്ചു ചിരിച്ചു... ഇഷ്ട്ടായി... :)

അശ്വതി/Aswathy said...

വ്രജേഷ്,അനിയന്‍കുട്ടി,നന്ദി
വിക്രമാദിത്യ...രേമൈന്ടെര്‍ സെറ്റ് ചെയ്തത് നന്നായി.അപ്പൊ ആലോചിച്ചും കണ്ടും ഒക്കെ സംസാരിക്കുക...മനസിലായോ?
ആദിത്യാ... ഞാന്‍ ഒന്നും പറയുന്നില്ല.പറയണ്ടല്ലോ അല്ലെ?ഇനിയും കമന്റ് ഇടു‌ല്ലോ...
ശ്രീ...ഒരു പാഠം ആയിരിക്കട്ടെ.
റോസ്.. നോ ബാക്ക് പിന്ച്ച് നന്ദി
നവരുചിയാ... ചയ്യയും ലട്ടുവും ഒക്കെ കഴിക്കുന്നത്‌ കൊള്ളാം. ഒക്കെ ഒരു ത്യര്യ്യില്‍ എഴുതി വെയ്യ്ക്കു. അബദ്ധം പറ്റണ്ട.
സ്മിത.. നന്ദി.ഹോസ്റ്റല്‍ കഥകള്‍ മുഴുവന്‍ ഇങ്ങനെയുള്ള അബദ്ധങ്ങള്‍ ആണ്.
കുതിരവട്ടാ..സ്മിതയെ സെലക്റ്റ് ചെയ്തില്ല.ചെയ്തിന്കില്‍ ബാക്കി മറ്റൊരു പോസ്റ്റ് ആയി ഇടാമായിരുന്നു.
പിള്ളേച്ചാ...നന്ദി.ഇനിയും അങ്ങനെ തന്നെ പറയണേ.
ദേശി,താന്തോന്നി,ഇസദ്ത്,നന്ദി
കാന്തരികുട്ടി...പുലിവാലുകള്‍ ഉണ്ടെന്നു മനസിലായല്ലോ...
നിരക്ഷര..ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നാണ് സംശയത്തിന് മറുപടി
ഹരി,മലപ്പുരംകത്തി,മുരളിക...നന്ദി

ഉഗാണ്ട രണ്ടാമന്‍ said...

:)

Kichu $ Chinnu | കിച്ചു $ ചിന്നു said...

ചിരിപ്പിച്ചു കൊന്നു.. എന്നാലും സരിത കലക്കി :)

മാലാഖന്‍ | Malaghan said...
This comment has been removed by the author.
മാലാഖന്‍ | Malaghan said...

ഇതിനെ അബദ്ദംന്നല്ലാ പറയാ.വടികൊടുത്തടിവാങ്ങാന്നാ...

എന്തായലും കിടിലന്‍ വെപ്പല്ലേ വെച്ച്ത് ."ആയിരത്തൊന്നു ചായയും അത്രയും തന്നെ ലഡ്ഡു വും കഴിച്ചു രസിച്ച ഇവനൊക്കെ എന്റെ സമയം കുടി മേനകെടുതാതെ ഈ ഒരു ചായ എങ്കിലും ഓര്‍ത്തു വെച്ചു കു‌ടായിരുന്നോ? " അതങ്ങിഷ്ടപ്പെട്ടു... അടുത്തതു പോന്നോട്ടെ... ആ ടൈംപീസില്‍ തന്നെ അലാറം സെറ്റു ചെയ്തോളൂ , പോസ്റ്റാന്‍.. ഇനി ലേറ്റാവണ്ടാ...

മാലാഖന്‍ | Malaghan said...

അമ്മാവന്‍,
ബാംഗ്ളൂര്‍ 59
എന്ന വിലാസത്തിലയച്ചോളൂ...
അമ്മാവന്‍ ആളു ഫേയ്മസ്സാണേയ്...

Kuttyedathi said...

അശ്വതി, വളരെ വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു, എഴുതുന്നതൊക്കെയും. കൊറെ പോസ്റ്റുകള്‍ ഇരുന്നയിരുപ്പില്‍ വായിച്ചു.. :)

Unknown said...

അടിപൊളി