Wednesday, November 12, 2008

സുഹാന

ഇതു സുഹാന .
ആദ്യം ഞങ്ങള്‍ കണ്ടു മുട്ടിയത്‌ നഴ്സറി വരാന്തയില്‍ വെച്ചാണ്‌ .രണ്ടര വയസ്സിലെ നഴ്സറി യില്‍ പോയ മഹതി എന്ന നിലയ്ക്ക് ഞാന്‍ സീനിയര്‍ ആയിരുന്നു ."ഈ നഴ്സറി ഒക്കെ ഞാന്‍ കാണിച്ചു തരാം" എന്ന് പറഞ്ഞു സുഹാനയെ കൂട്ടി കൊണ്ടു പോയതും ഞാന്‍ തന്നെ .പിന്നെ ഞങ്ങള്ക്ക് കുടുതല്‍ കു‌ട്ടുക്കാരെ കിട്ടി ,നിഷ ,ശാലിനി ...അങ്ങനെ അങ്ങനെ .

അതൊരു കോണ്‍വെന്റ് സ്കൂള്‍ ആയിരുന്നു .എല്ലാവരും ഉറ്റു നോക്കുന്ന പരിപാടി സ്കൂള്‍ ഡേയും .സുഹാനയും നിഷയും ആയിരുന്നു വലിയ ഡാന്‍സ്ക്കാര് . ഏട്ടനും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് .എല്ലാ വര്‍ഷവും മലയാളം പ്രസംഗം ഏട്ടന്റെ വക ആയിരിക്കും . മേക്കപ്പ്‌ യിന്റെ ഒരു പ്രശ്നം ഉള്ളത് കൊണ്ടു ഏട്ടനെ വേറെ ഒരു പ്രോഗ്രാമിനും ചേര്‍ക്കുകയും ഇല്ല . സ്കൂള്‍ ഡേ യുടെ പ്രധാന ഇനം അവസാനം ഉണ്ടാകാറുള്ള 'നാടകം ' ആണ് . അതില്‍ പങ്കെടുക്കുന്നവര്‍ ഒക്കെ ഒക്കെ കുറച്ചു കുടിയ ആള്‍ക്കാര്‍ ആണ് എന്നായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ , കുട്ടികളുടെ വിചാരം .

'ഇയാളെ നാടകത്തിനു എടുത്തോ ?" എന്ന് ചോദിക്കുംപ്പോ "ഒരു നോബല്‍ സമ്മാനം കിട്ടിയോ ?" എന്ന് ചോദിക്കുന്ന ഭാവം ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ മുഖത്ത് .
നാടകം രാജാവും രാജ്ങിയും ഒക്കെ ഉള്ളതാനെന്കില്‍ അസൂയ കാരണം ഇരിക്കാനും നില്‍ക്കാനും വയ്യ എന്ന അവസ്ഥ . ഏട്ടന്റെ സുഹൃത്ത് ,ആന്റണി , ഒരുസ്ഥിരം നാടകക്കാരന്‍ ആയിരുന്നു . രാജാവിന്റെ കഥ ആണെന്കില്‍ സേവകന്‍ ആന്റണി ആയിരിക്കും . പുരാണം ആണെന്കില്‍ ഭുതഗണമോ കാവല്‍ക്കാരനോ ആയിരിക്കും .
സ്റ്റേജ് ഇല്‍ കയറി പറഞ്ഞിട്ടുള്ള ഏറ്റവും വലിയ ഡയലോഗുകളില്‍ ചിലത് 'അടിയന്‍ ','പോസ്റ്റ് ', 'സമയം ഇത്രയായി 'ഇതൊക്കെ ആണ് .എങ്കിലും കൈയില്‍ ഒരു കുന്തവും സ്വര്‍ണ കടലാസ്സു കിരിടവും വെച്ചു ബാക്ക് സ്റ്റേജ് ഇല്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടുന്ന ആന്റണി യെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി നില്ക്കുന്ന ഒരു ചേട്ടന്‍ ചിത്രം എന്റെ മനസ്സില്‍ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട് .


സുഹാനയും നിഷയും വലിയ കലക്കാരികള്‍ ആയിരുന്നു .സ്ഥിരമായി ഒന്നാം റാങ്ക് വാങ്ങുന്ന കുട്ടികള്‍ക്കുള്ള മെഡല്‍ വാങ്ങാന്‍ റെഡി ആയി ശാലിനിയും സ്കൂള്‍ ഡേ കാത്തിരുന്നു . ഞാന്‍ ഇതൊക്കെ കണ്ടു സന്തോഷിച്ചും . എന്റെ കുട്ടുക്കാരാ ...എന്റെ ചേട്ടനാ ... എന്നൊക്കെ ചുമ്മാ അഭിമാനിച്ചിരുന്നു . അതാണ്‌ എളുപ്പം എന്ന് അന്നേ ഞാന്‍ മനസിലാക്കി ഇരുന്നിരിക്കണം .
ഒരിക്കല്‍ സ്കൂള്‍ അസംബ്ലി യ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് ചേട്ടന്‍ തല കറങ്ങി വീണു .ടീച്ചര്‍ മ്മാര് നാലു വശത്ത് നിന്നും ഓടി കു‌ടി ചേട്ടന്‍ താങ്ങി എടുത്തു സ്റ്റാഫ് റൂമില്‍ മേശയില്‍ കിടത്തി . അന്ന് ഞാന്‍ എന്ത് സന്തോഷിചെന്നോ .എല്ലാവരോടും പറയുകയും ചെയ്തു .
'ആ അസംബ്ലി യ്ക്ക് തല കറങ്ങി വീണ കുട്ടി യില്ലേ , അത് എന്റെ ചേട്ടനാ ..'
നീയൊക്കെ കണ്ടില്ലേ എന്റെ ചേട്ടനെ ടീച്ചര്‍ മാറ് എടുത്തു കൊണ്ടു പോയത് എന്ന് വ്യന്ഗ്യം .

നാലാം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും വേറെ സ്കൂളിലേക്ക് മാറി .സുഹാന മറ്റൊരു സ്കൂളിലേക്ക് പോയി .എങ്കിലും വീട് അടുത്തായത് കൊണ്ടു ഇടയ്ക്കൊക്കെ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ .സുഹാന മറ്റൊരു സ്കൂളില്‍ ആയിരുന്നെന്കിലും ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ sslc കാലത്തു ആരോഗ്യകരമായ മത്സരം നിലനിന്നിരുന്നു . മാര്‍ക്ക് വന്നപ്പോഴും ഞങ്ങള്‍ അടുത്ത് അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു .

പ്രീഡിഗ്രി സമയത്താണ് സുഹാനയും ഞാനും ശാലിനിയും ട്യുശേഷന് ഒത്തു കുടുന്നത് . ഞങ്ങളുടെ എന്ട്രന്‍സ് പഠിത്തവും കംബിയിന്‍ സ്റ്റഡി യും ഒക്കെ ഒരുമിച്ചു തന്നെ ആയിരുന്നു . ഞാനും സുഹാനയും ശാലിനിയും പിന്നെ റീന ,ലീന അങ്ങനെ ഒരു കു‌ട്ടം . എല്ലാവരും വീടിനടുതുള്ളവര്‍ .പ്രീഡിഗ്രി അവസാന കാലത്താണ് സുഹാനയുടെ പേരും അവരുടെ കോളേജിലെ ഒരു പയ്യന്റെ പേരും ചേര്ത്തു കേട്ടു തുടങ്ങിയത് . പയ്യന്‍ സ്ഥലത്തെ പ്രമുഖ ബിസ്നെസ്സ് ക്കാരന്റെ മകന്‍ .

സുഹാന യോട് തന്നെ ചോദിച്ചാലോ ഞങ്ങള്‍ കുടി ആലോചിച്ചു . ഇനിയിപ്പോ സത്യം അല്ലെങ്കില്‍ സുഹാന യ്ക്ക് വിഷമം ആയാലോ . 'ബ്രുടസ് യു ടൂ ' എന്ന് ചോദിച്ചാലോ എന്നൊക്കെ ഞങള്‍ ആക്കെ കന്ഫുഷനില്‍ ആയി .ഏതായാലും സുഹാന യോട് ചോദിച്ചു . ശരി ആണെന്നും അല്ലെന്നും ഉള്ള ഒരു ഉത്തരം കൊണ്ടു തൃപ്തി പെടേണ്ടി വന്നു ഞങ്ങള്ക്ക് . പക്ഷെ ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു സര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു .പ്രീഡിഗ്രി കാലത്താണ് കുട്ടികളെ സുക്ഷികെണ്ടാതെന്നും . അപ്പോഴാണ്‌ അവര്ക്കു പ്രണയ വിചാരങ്ങള്‍ കുടുന്നതെന്നും ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഒരു സര്‍ .അങ്ങനെ യാണ് കുട്ടികള്‍ പഠിത്തത്തില്‍ ഉഴപ്പുന്നത് എന്ന് സര്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു . ആര്‍ക്കു രണ്ടു മാര്‍ക്ക് കുറഞ്ഞാലും
'എന്താ കുട്ടി എന്താണ് പ്രോബ്ലം ?" എന്നു തുടങ്ങുന്ന ഒരു ഡയലോഗും സാറിന് ഉണ്ടായിരുന്നു . ആ കാലത്തു സുഹാന യ്ക്ക് പഠിത്തത്തില്‍ ചെറിയ ഒരു ഉഴപ്പ് ഉണ്ടോ എന്ന് സാറിന് ഒരു തോന്നല്‍ . കൈയില്‍ internatuional lux ഉമായി നടക്കുന്ന എന്നെ സര്‍ വിളിപ്പിച്ചു .

'എന്താ സുഹാന യ്ക്ക് പ്രോബ്ലം ? why she lost 5 marks in test?നിങ്ങള്‍ ഒക്കെ അല്ലെ ഫ്രണ്ട് സ്"സര്‍ എന്നെ അങ്ങനെ ഒരു ചാര ആക്കി .
എനിക്കറിയില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെന്കിലും സര്‍ വിട്ടില്ല .അടുത്തത് എന്റെ നേരെ ആയിരിക്കും എന്ന് ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ടു ഞാന്‍ അന്വേഷിച്ചു പറയാം എന്നായി .സര്‍ തത്കാലത്തേക്ക് എന്നെ വിട്ടു .ഏതായാലും സുഹാന യോട് ചോദിക്കുക തന്നെ ഞങ്ങള്‍ കുടി ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ചു .ഇത്തവണ ഞങ്ങള്ക്ക് വ്യക്തമായ മറുപടി കിട്ടി .
'ആ പയ്യന്‍ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു എന്നത് നേര് . ഞാന്‍ വേണോ വേണ്ടെയോ എന്ന് ആലോചിച്ചത് നേര് .നായര് ചെക്കന്മാരുടെ പിന്നാലെ കുടിയാല്‍ പക്ഷെ വാപ്പ എന്നെ കൊല്ലും .പിന്നെ പള്ളി ,എന്റെ അനിയത്തിയുടെ നിക്കഹു ഒക്കെ പ്രശ്നം .ഞാന്‍ തന്നെ വേണ്ട എന്ന് വെച്ചു . "
സുഹാന യുടെ നയം വ്യക്തം ആയതോടെ ഞങ്ങള്‍ സാറിനെ കാണുകയും കഥ പറയുകയും ചെയ്തു . അത്ര വിശ്വാസം വരാത്ത മട്ടില്‍ നില്ക്കുന്ന സാറിനെ ക്യാമറയ്ക്ക് മുന്നില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് നിര്‍ത്തിയിട്ട്‌ ഞങ്ങള്‍ സ്ക്രീനിനു പുറത്തേക്ക് .

എന്ട്രന്‍സ് റിസള്‍ട്ട് വന്നപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും നല് വഴിക്കായി .ശാലിനി ഹോമിയോ യ്ക്കും ലീന ഡെന്റല്‍ കോളേജിലും ഞാന്‍ കണ്ണൂര്‍ ഉം റീന ഫിസിയോ തെരപി ക്കും സുഹാന മറ്റൊരു എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിലും .എങ്കിലും അവധിക്ക് ഞങ്ങള്‍ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു . കോളേജ് കഥകള്‍ പങ്കു വയ്ക്കാറും ഉണ്ടായിരുന്നു .അത്യാവശ്യം നോട്ടുകളും ടെക്സ്റ്റ് ബുക്കുകളും ഞങ്ങള്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കൈ മാറാറും ഉണ്ടായിരുന്നു .

ഹോസ്റ്റല്‍ ഇല്‍ ഒരു ദിവസം പതിവു പോലെ ഞാന്‍ ഭാസ്കരേട്ടനെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു . ഞങ്ങളുടെ പോസ്റ്റുമാന്‍ ആണ് ഭാസ്കരേട്ടന്‍ .
എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ടു ഒരു പോസ്റ്റ് കാര്ഡ് ആയിരുന്നു അന്ന് ഭാസകരേട്ടന്‍ കൊണ്ടുവന്നത് .ലീനയുടെ വക യാണ് പോസ്റ്റ് കാര്ഡ് .
'സുഹാന ഒരു അമ്പലത്തില്‍ വെച്ചു വിവാഹം കഴിച്ചു .പഴയ ആ പയ്യന്‍ തന്നെ , വിമല്‍ കൃഷന്‍ " എനിക്ക് ഒരു ഞെട്ടല്‍ ആയി ആ വാര്ത്ത . ആ വിമല്‍ കൃഷന്‍നെ കുറിച്ചൊക്കെ ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തിട്ടു തന്നെ കാലം കുറെ ആയി .
നാട്ടില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ആണ് വിശദമായി അറിഞ്ഞത് . സുഹാനയുടെ വീട് പൂട്ടി കിടക്കുക ആയിരുന്നു . അവര്‍ എല്ലാം എറണാകുളം തേക്ക്‌ താമസം മാറ്റി എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു .
സുഹാനയുടെ വിവാഹ ശേഷം അവരെ ആരും കണ്ടിട്ടും ഇല്ല .സുഹാനയുടെ വിവാഹത്തിന്റെ അന്ന് ഇതൊന്നും അറിയാതെ ലീന സുഹാനയുടെ വീട്ടില്‍ പോയിരുന്നു .വാതില്‍ തുറന്നത് സുഹാനയുടെ അമ്മ .

'ആന്റി,ഞങ്ങള്‍ പല്ലു ഡോക്ടര്‍ മാരുടെ ആര്‍ട്സ് ഡേ മറ്റനാള്‍് . എന്റെ ഡാന്‍സ് ഉണ്ട് . ഒരു സാരാര വേണം സുഹാനയുടെ ഒരു പിന്ക് സാരാര ഇല്ലേ . ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ അത് .അതൊന്നു എടുത്തു വൈയ്ക്കാന്‍ പറയാമോ ?അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട ഞാന്‍ ചെന്നിട്ടു ഫോണ്‍ വിളിക്കാം .അപ്പോഴേക്കും അവള്‍ വരും ആയിരിക്കും . സാധാരണ 4.40 യ്ക്ക് അല്ലെ സുഹാനയുടെ ട്രെയിന്‍ " അങ്ങനെ കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ ലീന ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ പറഞ്ഞു .
ആന്റി നിശബ്ദം .
'ഓട്ടോ വെയിറ്റ് ചെയ്യുവാ . ഞാന്‍ പോട്ടെ ?" ഓട്ടോ യില്‍ കയറി ലീന സ്ഥലം വിടുകയും ചെയ്തു . ആന്റി യുടെ പെരുമാറ്റത്തില്‍ പ്രതേകിച്ചു ഒന്നും ലീന ശ്രദ്ധിച്ചതും ഇല്ല .പിന്നെ ആണ് സംഗതി കളുടെ കിടപ്പ് ലീനയുക്ക് മനസ്സിലായത് .
'ഏതായാലും അവള്ക്ക് വിവരം ഉണ്ടെന്നു എനിക്ക് ഇപ്പോഴാണ് മനസിലായത് .നിന്നോടൊക്കെ ഒരു വാക്കു പറഞ്ഞിരുന്നിന്കില്‍ ഈ നാടു മുഴുവന്‍ അറിഞ്ഞേനെ .എപ്പോഴേ അവളുടെ നികാഹ് അവളുടെ വാപ്പ നടത്തിയേനെ ."ലീന സുചന യുടെ ബുദ്ധി സമ്മതിച്ചു കൊടുത്തു .

ഇപ്പൊ വര്‍ഷങ്ങള്‍ കുറെ കഴിഞ്ഞു .ശാലിനിയുമായി മാത്രമെ ഇപ്പോഴുംബന്ധം ഉള്ളു . ഓര്‍ക്കുട്ട് വഴി നിശയെയും തിരിച്ചു കിട്ടി.
സുഹാന ?
പിന്നെ കുറെ നാളായി കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല . ഓഫീസിനടുത്ത്‌ ഒരു വീട് വെച്ചു താമസം തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോള്‍ 3 വര്ഷം ആയി .ഒരു ആഴ്ച മുന്‍പ്പ് റോഡില്‍ വെച്ചു 'അശ്വതി ...' എന്നൊരു വിളി . ഇവിടെ എനിക്ക് പരിചയം ആയി വരുന്നേ ഉള്ളു . ഇതാരപ്പാ എന്ന് വിചാരിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ സുഹാന .ആദ്യം ശ്രദ്ധിച്ചത് വലിയ ഒരു പൊട്ടു ആണ് .
"ഭര്‍ത്താവിന്റെ ബന്ധുക്കള്‍ ഒക്കെ ഇവിടെ ആണ് താമസം .ഇവിടത്തെ അമ്പലത്തില് ഉത്സവത്തിനു വന്നതാണ് ."
വാപ്പ ?ഉമ്മ ?
"ആരുമായി ഒരു കോണ്ടാക്റ്റ് ഉം ഇല്ല .അന്യത്തി ദുബായില്‍ ആണ് . നികാഹ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു .ഇതൊക്കെ കേട്ടറിഞ്ഞ വിശേഷങ്ങള്‍ ആണ് "
ജോലി ?
"ഏയ് .അങ്ങനെ ഒന്നും ശ്രമിച്ചില്ല .ഇവിടെയുള്ള ആ പെട്രോള്‍ ബങ്ക് ഇല്ലേ അത് ഞങളുടെ ആണ് ".
ഇത്തവണ തിരക്കില്‍ ആണെന്നും ഇനി വരുംപ്പോള്‍ എന്റെ വീട് വഴി വരാം എന്നും ഉറപ്പു നല്കി സുഹാന പിരിഞ്ഞു .

ഞാന്‍ കാറില്‍ പെട്രോള്‍ അടിക്കുന്നത് ആ ബങ്കില്‍ നിന്നാണ് .സ്ത്രീയെന്ന പരിഗണന കാരണം ഞാന്‍ ഒരു അര മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും അവിടെ കാത്തു നിന്നാലെ പെട്രോള്‍ അടിക്കാന്‍ പറ്റാരുള്ള് . എനിക്ക് പിന്നാലെ വന്ന എല്ലാ ഇരു ചക്ക്രക്കാരും പെട്രോള്‍ അടിച്ച് എന്നെ നോക്കി പരിഹസിച്ചു കടന്നു പോകുക ആണ് പതിവു . ഇന്നലെയും അത് അങ്ങനെ തന്നെ ആണ് സംഭവിച്ചത് .പെട്രോള്‍ അടിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളോട്‌ ' ഏത് വിമല്‍ കൃഷ്ണന്റെ പെട്രോള്‍ ബംഗ് തന്നെ അല്ലെ ?" എന്ന് ചോദിച്ചു അയാളെ ഞെട്ടിച്ചു .'അതെ .പരിചയം ഉണ്ടോ ?അറിയാമോ ?"എന്ന അയാളുടെ മറു ചോദ്യത്തിന് 'വിമല്‍ കൃഷ്ണന്റെ വൈഫ്‌ നെ നല്ലവണ്ണം അറിയാം" എന്നൊരു ഡയലോഗ് വീശി ഞാന്‍ .

നാളെ മുതല്‍ എങ്കിലും എനിക്ക് സമയത്തു പെട്രോള്‍ അടിച്ച് തരുമായിരിക്കും എന്നാ വിശ്വാസത്തോടെ വണ്ടി ഓടിക്കുംപ്പോള്‍ ഒരു സംശയം എനിക്ക് ബാക്കിയായി . എന്നെങ്കിലും എനിക്ക് സുഹാനയെ ശരിക്ക് അറിയാമായിരുന്നോ ?

28 comments:

അശ്വതി/Aswathy said...

സുഹാനയെ ഞാന്‍ മറന്നു തുടങ്ങിയത് ആയിരുന്നു. വീണ്ടും 'എന്നെ മറന്നോ ?" എന്ന ചോദ്യവുമായി സുഹാന എന്നെ മുന്നില്‍ എത്തി .

..:: അച്ചായന്‍ ::.. said...

കൊള്ളാം ഒരു അനുഭവ കഥകുടെ .. നല്ല രസം ഉണ്ടാരുന്നു
ഇടക്ക് ഇടക്ക് ഉള്ള കൊച്ചു തമാശകളും അക്ഷരത്തെറ്റുകളും
ഒകെ കൂടെ നല്ല ഒരു ഫീല്‍ .. ചില തെറ്റുകള്‍ സുക്ഷിക്കണം
കേട്ടോ ടീച്ചര്‍ മാര്‍ എടുത്തോ :D

smitha adharsh said...

ഇങ്ങനെ എത്ര സുഹാനമാര്‍?
അനുഭവം നന്നായി വിവരിച്ചു..
പെട്രോള്‍ അടിക്കല്‍ എളുപ്പമായി അല്ലെ?

Aadityan said...

കൊള്ളാം നന്നയിതുണ്ട് .പോസ്റ്റ് ഇന് ഇടയില്‍ മനപൂര്‍വ്വം തമാശ കെട്ടാന്‍ ശ്രമികാത്തത് നന്നായി . ഒന്നും മുഴച്ചു നില്‍ക്കുനില്ല എന്ന് ചുരുക്കം .പിന്നെ ഇപ്രാവശ്യം എന്താ പടം ഒന്നും ഇല്ലെ ? സമയ പ്രശ്നം അന്നോ ? തീരെ നിറുത്തരുതേ .വലിയ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു all the best.

Aadityan said...

:)

അരുണ്‍ കരിമുട്ടം said...

എന്ത് തന്നെയായാലും സുഹാന ഒരു നല്ല പോസിഷനില്‍ അല്ലേ?അതില്‍ നമുക്ക് സന്തോഷിക്കാം

Anil cheleri kumaran said...

പെട്രോള്‍ എളുപ്പത്തില്‍ കിട്ടാന്‍ തുടങ്ങിയോ?

നവരുചിയന്‍ said...

ഒന്നു ശ്രെമിച്ചിരുന്നു എങ്കില്‍ രണ്ടു പോസ്റ്റ് ആക്കാം ആയിരുന്നു.....
കുട്ടികാലവും ..പിന്നെ ആ പെട്രോള്‍ പമ്പും ......

Unknown said...

ഇങ്ങനെ ചിലപ്പോ നമ്മളറിയാതെ ചില നഷ്ടപെടലുകള്
ഓർമ്മപുതുക്കലായി തിരിച്ചെത്തും സുഹാനയും അതു പോലൊരു ഓർമ്മയാണ്

വിക്രമാദിത്യന്‍ said...

സുഹാനയെ വായനക്കാര്‍ അറിയും എന്ന് ഉറപ്പ്. സംഭവങ്ങള്‍ ലളിതമായി വിവരിച്ചത് രസിച്ചു.പക്ഷെ എഴുത്തിനു അല്‍പ്പം തിടുക്കം കൂടുന്നോ ചിലയിടങ്ങളില്‍???

Jayasree Lakshmy Kumar said...

കൊള്ളാം സുഹാനക്കഥ

ബഷീർ said...

കഥയോ അനുഭവമോ എന്തായാലും സ്വന്തം കുടുംബവും മാതാപിതാക്കളും എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഒരു പ്രണയത്തിനു പിന്നാലെ പായുന്നവരില്‍ പലരുടെയും ജീവിതം പരാജയമായാണു പിന്നീടറിയുന്നത്‌.

ജിജ സുബ്രഹ്മണ്യൻ said...

പ്രണയിച്ചു വിവാഹം കഴിച്ചു പോയെങ്കിലും സുഹാന സുഖമായി ഇരിക്കുന്നല്ലോ.അതു വളരെ നല്ല ഒരു കാര്യം അല്ലേ.പലപ്പോഴും പ്രണയത്തിന്റെ ചൂരും ചൂടും പോയതിനു ശേഷം ദമ്പതികള്‍ അടിച്ചു പിരിയുനനതാണു കാണാറ്.അല്ല പെട്രോള്‍ വേഗം കിട്ടിത്തുടങ്ങ്യോ ???

Cm Shakeer said...

നന്നായിരിക്കുന്നു. അശ്വതിയുടെ എഴുത്തുകളെല്ലാം അനുഭവ കഥകളാണല്ലോ അല്ലേ? ഇത്ര മനോഹരമായി കുട്ടിക്കാലത്തെ അനുഭവങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നത് എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു.

ശ്രീ said...

എന്തൊക്കെ ആയാലും ആ പഴയ കൂട്ടുകാരി ഇന്നും സന്തോഷമായി ജീവിയ്ക്കുന്നുണ്ടല്ലോ എന്ന് സമാധാനിയ്ക്കാം...

നമ്മില്‍ പലരും നമ്മുടെ കൂടെയുള്ള, ഉണ്ടായിരുന്ന ചിലരെ മനസ്സിലാക്കുന്നത് ഏറെ വൈകിയാണ് എന്നെനിയ്ക്കും തോന്നാറുണ്ട്.

Cartoonist Gireesh vengara said...

nannayittundu...good

Pahayan said...

പുതിയൊരു പോസ്റ്റിട്ടിട്ടുണ്ട്‌..ഒന്നു പരിഗണിക്കണം..

Pahayan said...

അടുത്ത മാതൃഭൂമി ബ്ലോഗന താങ്കളുടേതാവാന്‍ മുഴുവന്‍ സാധ്യതയും മണക്കുന്നുണ്ട്‌..

അശ്വതി/Aswathy said...

അച്ചായാ..കമന്റ് ഇന് നന്ദി. പിന്നെ അക്ഷര തെറ്റ് ...കുറയ്ക്കണം എന്ന് തന്നെ ആണ് ആഗ്രഹം.ശ്രമിക്കാം
സ്മിത...നന്ദി.പെട്രോള്‍ അടിക്കല്‍ പണ്ടാതെതിനേക്കാള്‍ എളുപ്പം എന്ന് പറയാം
ആദിത്യ..നന്ദി .പടം ?വരയ്ക്കാന്‍ അറിയണ്ടേ?
അരുണ്‍.നന്ദി.അങ്ങനെ തന്നെ ആണ് ഞാനും വിചാരിക്കുന്നതു.പക്ഷെ സുഹനയുടെ അമ്മയെ ഊര്ക്കുംപ്പോള്‍ ചെറിയൊരു സങ്ങടം ഇല്ലാതെ ഇല്ല.
കുമാര...പെട്രോള്‍ അടി എളുപ്പം ആയി
നവരുചിയ..അനൂപ്, വിക്രം, ലക്ഷ്മി ... നന്ദി.
ബഷീര്‍,കാന്താരികുട്ടി...സുഹാന വലിയ കുഴപ്പം ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുന്നു. ഇന്കിലും സുഹാന ഒരു ശരി ആണോ തെറ്റാണോ എന്ന് തീര്ത്തു പറയാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.നന്ദി ഉണ്ടേ കമന്റ് ഇന്.
ഗ്രാമീണം..നന്ദി.പഴയതൊക്കെ നിധി പോലെ ആണ് ഞാന്‍ സുക്ഷിക്കുന്നത്.ഇപ്പോഴാണ് ഇന്നലെയാണോ അതിന് മുന്നിലത്തെ ദിവസം ആണോ മഴ പെയ്തത് എന്ന് ആലോചികേണ്ടി വരുന്നതു.
ശ്രീ,ഗിരീഷ്, നന്ദി...സുഹാനയെ എപ്പോഴും എനിക്ക് മനസിലായിട്ടില്ല
പഹയാ...നന്ദി..ബ്ലോഗന എന്നൊക്കെ എഴുതി എന്നെ സന്തോഷിപിചത്തിനു പ്രത്യേകം നന്ദി കേട്ടോ.

poor-me/പാവം-ഞാന്‍ said...

oru puthu mozhi bhaashakku sambhaavana "petrolum adikkaam suhaanayeyum kaannaam"

Movie Techie said...

thanx chechee.. പിന്നെ വിമര്‍ശിക്കേണ്ടയിടത്ത്‌ നന്നായി വിമര്‍ശിച്ചേക്കണേ,അല്ലേല്‍ എന്റെ തെറ്റും ശരിയും ആകെ
ബേജാറായിപ്പോകും..

Pahayan said...

thanx chechee.. പിന്നെ വിമര്‍ശിക്കേണ്ടയിടത്ത്‌ നന്നായി വിമര്‍ശിച്ചേക്കണേ,അല്ലേല്‍ എന്റെ തെറ്റും ശരിയും ആകെ
ബേജാറായിപ്പോകും..

Pahayan said...

പുതിയ പോസ്റ്റിട്ടിട്ടുണ്ടേ പോസ്റ്റ്‌ പോസ്റ്റ്‌..

Pahayan said...

അനുമോദിച്ചതിന്‌ നന്ദി..ഏഴാം ക്ലാസ്സില്‍ നിര്‍ത്തീതാണ്‌ കവിതയെഴുത്തെന്ന പണി..പിന്നെ ഉച്ചക്ക്‌ ഉണ്ണാന്‍ പോകുമ്പോള്‍ ഒരു ദിവസം ഒരു തോന്നല്‍, യുദ്ധാനന്തരം എന്തു സംഭവിക്കുമെന്ന്‌...അതാണെഴുതിയത്‌..എന്തായാലും പ്രോത്സാഹനമായി..നന്ദി പിന്നെയും പിന്നെയും

Pahayan said...

എന്റെ പിറന്നാള്‍ സമ്മാനം ബ്ലോഗില്‍ വച്ചിട്ടുണ്ട്‌..എടുക്കാന്‍ മറക്കരുത്‌..ഇഷ്‌ടായോന്നും പറയണം..

കുട്ടിച്ചാത്തന്‍ said...

ചാത്തനേറ്: എന്നിട്ട് പിന്നെ കൂട്ടുകാരിയെ തിരഞ്ഞ് പോയില്ലേ? ഇത്ര അടുത്തായിട്ടും!!!

Unknown said...

സുഹാനകള്‍ ഇനിയും പുനര്‍ജ്ജനിക്കട്ടെ...

Raman said...

Flow nannayittundu.