ശ്വാനപുരാണം

കേരളത്തിന്റെ ഇങ്ങേ അറ്റത്ത് കിടക്കുന്ന ഞാന്‍ അങ്ങേ അറ്റത്ത് കിടക്കുന്ന കണ്ണൂര്‍ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജ് ഇല്‍ ചേരാന്‍ തീരുമാനിച്ചത് എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല ഞെട്ടിച്ചത്‌. ആ സമയത്ത് സ്വാശ്രയ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജുകളും തുടങ്ങിയിട്ടില്ല. 'തിരുവനന്തപുരത്ത് .... branch കൊണ്ടു നിനക്കു സംതൃപ്തി അടഞ്ഞൂടെ എന്ന അവരുടെ ചോദ്യത്തിനു 'ഹേ , എന്റെ സിരകളില്‍ ഓടുന്നത് ഇലക്ട്രോണിക്സ് രക്തം , എന്റെ ജീവിതാഭിലാഷം തന്നെ ഇലക്ട്രോണിക്സ് എഞ്ചിനീയര്‍ ആവുക എന്നത്, communication ഇല്ല എങ്കില്‍ പിന്നെ എന്ത് ലൈഫ്?..'തുടങ്ങി കുറെ ലോട്ട് ലോടുക്ക് ന്യായങ്ങള്‍ നിരത്തി ഞാന്‍ പെട്ടിയും കിടക്കയും എടുത്തു. എന്റെ പ്രീ ഡിഗ്രി കാലയളവിലെ combine study മാമാങ്കംത്തിന്റെ മധുര സ്മരണകള്‍ കെട്ടടങ്ങാത്തത്കൊണ്ടാവും അമ്മ ' നീ തന്നെ അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചാല്‍ മതി' എന്ന നിലപാട് എടുത്തത് . പ്രീ ഡിഗ്രി സമയത്ത് എന്റെ വീട് സദാ ഒരു കല്യാണ വീട് പോലെ തിരക്കില്‍ ആയിരുന്നു. combine study യുടെ പേരില്‍ നടക്കുന്ന തീറ്റ , സിനിമ-ടി വി പരിപാടികളെ കുറിച്ചുള്ള ഗൌരവമേറിയ ബൌദ്ധിക ചര്‍ച്ചകള്‍ .ആകെ ഒരു മേളം .തന്റെ മകളെ പോലെ തന്നെ അവളുടെ കു‌ട്ടുകാരികളെയും സ്നേഹിക്കുക എന്ന് കരുതി ഞങ്ങള്ക്ക് ചോറും കറിയും വിവിധ പലഹാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കി അമ്മയ്ക്ക് ജീവിതം തന്നെ മടുത്ത കാലം. ' നാല് കൊല്ലം എങ്കില്‍ നാല് കൊല്ലം ...മനസമാധാനം കാണുമല്ലോ ' എന്ന് വിച്ചരിചാവും അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ സന്തോഷത്തോടെ ഹോസ്റ്റലില്‍ കൊണ്ടു വിട്ടു.
പ്രീ ഡിഗ്രി കാലത്തിനെകാളും മുന്തിയ ആഘോഷ ങ്ങളുമായി ഹോസ്റ്റല്‍ ഇല്‍ ജീവിതം പൂത്തുലഞ്ഞു . ഹോം സിക്ക്നെസ് ഇന്റെ പേരില്‍ എല്ലാ ശനിയാഴ്ചയും ഞാന്‍ വീട്ടിലേയ്ക്ക്‌ വണ്ടി കയറി.'അമ്മയെ കാണാന്‍ തോന്നി''അച്ഛനെ സ്വപ്നം കണ്ടു' തുടങ്ങിയ എന്റെ പലവിധ നമ്പരുകളില്‍ അച്ഛനും അമ്മയും തലയും കുട്ടി വീണു. എങ്കിലും ഇന്ത്യന്‍ റെയില്‍ വെ യെ ഇങ്ങനെ പരിപോഷിപിക്കണോ? എന്നൊരു സംശയം അവര്‍ക്ക് ബാക്കി നിന്നു.
പരീക്ഷ പോലും ആഘോഷിച്ചു തുടങ്ങിയ കാലത്താണ് ജുലി ഞങ്ങളുടെ ഹോസ്റ്റല്‍ ഇല്‍ ഇടിച്ചു കയറി ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചത് .ആ നാടന്‍ പട്ടിയുക്ക് ആരാണ് ജുലി എന്ന് പേരിട്ടത് എന്ന് അറിയില്ല.എല്ലാവരും അതിനെ അങ്ങനെ തന്നെ യാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്‌ . 'ഇതു എന്റെ ഹോസ്റ്റല്‍ 'എന്ന മട്ടില്‍ ജുലി പെരുമാറാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ആണ് കളി കാര്യമായത്. ഹോസ്റ്റലില്‍ ഒരു ഗ്രൂപ്പ് കളി തന്നെ ആരംഭിച്ചു. അതുവരെ ഇരുമേയി ആണെന്കിലും കരള്‍ ഒന്നായി കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഞങ്ങള്‍ മു‌ന്നു ഗ്രൂപ്പ് ആയി തിരിഞ്ഞു. ഒന്നു -'നിന്നെകളും ഒക്കെ എത്ര ഭേദം ഈ പട്ടികള്‍' എന്ന മട്ടിലെ കുറെ ശ്വാന സ്നേഹികള്‍ .രണ്ടു -'ച്ഛെ,പട്ടി ...'എന്ന കുറെ ശ്വാന വിരോധികള്‍. മു‌ന്നു- പട്ടിയെ ദൂരെ നിന്നു സ്നേഹിചോളാം.അടുത്ത് കൂടെ പോകാന്‍ പാടില്ല എന്ന മട്ടില്‍ രണ്ടു ഗ്രൂപിലും തൊട്ടും പിടിച്ചും നില്‍ക്കുന്നവര്‍. ഞാന്‍ മുന്നാം ഗ്രൂപ്പില്‍ അംഗത്വം എടുത്തു.
ജുലി യെ ഹോസ്റ്റലിന്റെ പരിസരത്ത്‌ നിന്നു പുറത്താക്കണം എന്ന് രണ്ടാം ഗ്രൂപുകാരും ഹോസ്റ്റലിന്റെ സ്വന്തം പട്ടി യായി എല്ലാവരും അംഗീകരിക്കണം എന്ന് ഒന്നാം ഗ്രൂപ്പ് കാരും ശക്തമായി വാദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മു‌ന്നം ഗ്രൂപ്പിലെ മടിചികള്‍ 'ഓ അങ്ങനെ എങ്കില്‍ അങ്ങനെ ഇങ്ങനെ എങ്കില്‍ ഇങ്ങനെ എന്ന നിലപാടെടുത്തു. പക്ഷെ സംഗതികള്‍ വഷളായി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു . കോളേജിലേക്ക് എസ്കോര്‍ട്ട് വരാന്‍ ജുലി തീരുമാനിച്ചതാണ് അതിലൊന്ന് . ഞങ്ങള്‍ നാല് പേര് ക്ലാസ്സില്ലെയ്ക്ക് പോകുപ്പോള്‍ ജുലി കൂടെ കൂടി. 'ങാ ..അഞ്ചു പേരും കൂടെ എങ്ങോട്ടാ?' എന്ന വഴിവക്ക് ചോദ്യങ്ങള്‍ കേട്ടില്ല എന്ന് നടിക്കാം. പക്ഷെ ക്ലാസ്സില്‍ ഞങ്ങളുടെ ബെന്ചിന്റെ അടിയിലെ ജുലി കിടക്കു‌ എന്ന് തീരുമാനിച്ചാല്‍ എന്ത് ചെയ്യും? ഞങ്ങള്‍ നാല് പേരില്‍ ഒരാള്‍ ഒന്നാം ഗ്രൂപിലും ഒരാള്‍ രണ്ടാം ഗ്രൂപിലും ഞാന്‍ ഉള്‍പെടുന്ന ബാക്കി രണ്ടു പേര്‍ മുന്നാം ഗ്രൂപിലുംആയിരുന്നു. ജുലി ഈ ഗ്രൂപ്പ് കളി മണത്തു അറിഞ്ഞിട്ടാവും സ്ഥിരം ശ്വാന സ്നേഹി യുടെ കാലിനു അടുത്ത് തന്നെയാവും കിടപ്പ്‌. ടീച്ചര്‍ മാരും സാര്‍ മാരും ജൂലിയെ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു . ക്ലാസ്സ് പകുതി യാവുമ്പോള്‍ ജുലി ' എന്നെ കണ്ടില്ലേ?' എന്ന് ശ്വാന ഭാഷയില്‍ ഒന്നു ചോദിച്ചു മൂരി നിവര്‍ക്കും. നിവൃത്തിയില്ലാതെ 'ആ പട്ടിയെ ക്ലാസ്സില്‍ കൊണ്ടു വന്നതാരാ ?' യെന്ന ടീച്ചര്‍ ചോദ്യം ഉടനെ വരും. 'ആരായാലും അതിനെ ഇറക്കി വിട്' എന്ന് പിന്നാലെ വരും അടുത്ത നിര്‍ദേശം. രണ്ടാം ഗ്രൂപ്പും മുന്നാം ഗ്രൂപ്പും 'ഞങ്ങള്‍ ഗ്രൂപ്പ് വേറെ' യെന്ന ഭാവത്തില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ശ്വാന സ്നേഹി എഴുന്നേല്‍ക്കും . 'ശ്..ശ്..ജുലി പോ..' എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കയ്യും കലാശവും കാട്ടിയാലും ജുലി കണ്ട മട്ടു കാണിക്കില്ല . 'പോ ടീ.. പെണ്ണേ..' എന്നൊരു കുര കുരച്ചു കണ്ണടയ്ക്കും ജുലി. കുറെ അഭ്യാസങ്ങള്‍ക്കും കു‌ട്ട ചിരികള്‍ക്കും ശേഷം സ്ഥിരമായി ഞങ്ങള്‍ ക്ലാസ്സില്‍ നിന്നും ലാബില്‍ നിന്നും ലൈബ്രറിയില്‍ നിന്നും പുറത്താക്കപെട്ടു.
ഏതായാലും എന്നും കോളേജില്‍ പോകുന്നു ഇനി കുറച്ചു പഠിച്ചു കളയാം എന്ന് ജുലി തീരുമാനിച്ചതോടെ മൊത്തമായി ജീവിതം നായ (ജുലി) നക്കി. 'നിങ്ങള്‍ ക്ലാസ്സിലെയുക്ക് പോകു. ഞാനിപ്പോള്‍ വരാം ' എന്നോ മറ്റോ സാര്‍ പറഞാല്‍ ജുലി ഞങ്ങളെ കാള്‍ മുന്പേ ക്ലാസ്സിലെയുക്ക് ഓടുന്നതുവരെയായി കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പ്‌. സഹി കെട്ടിട്ടാവും ശ്വാനസ്നേഹി ' ഇതേതോ കഴിഞ്ഞ ജന്മം engineering entrance exam പാസ്സാവാതെ ആത്മഹത്യ ചെയ്ത ജന്മമാണ് 'എന്ന് വാത്സല്യത്തോടെ പറഞ്ഞതു.
ഹോസ്റ്റല്‍ -കോളേജ് കറക്കം മടുത്തത്തോടെ ജുലി തന്റെ കറക്കം കുറച്ചു കൂടി വിപുലമാക്കി. ഹോസ്റ്റല്‍ ഇല്‍ നിന്നും ആര് പുറത്ത് പോയാലും കുടെ കൂടും. അവിടെ ഗ്രൂപ്പ് ഭേദമില്ല . രണ്ടു ശ്വാനസ്നേഹികള്‍ക്ക് ഒപ്പം ഞായറാഴ്ച കുര്‍ബനയുക്ക് പോയത്ത്തോടെ അവര്‍ ഗ്രൂപ്പ് മാറി. 'മറ്റു ആരാധകര്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കാതെ പട്ടിയുമായി വന്നവര്‍ പള്ളിയുടെ പുറത്ത് പോകണം' എന്ന് അച്ചന്‍ കുര്‍ബനയുക്ക് ഇടയ്ക്കു അനൌണ്‍സ് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഇവര്‍ കാലുമാറിയത്. അങ്ങനെ ഒരു പ്രത്യേക മതസ്നേഹം ഒന്നും ജൂലിയ്ക്ക് ഇല്ല. പലപ്പോഴും അമ്പലത്തിന്റെ വാതിലില്‍ വരെ എത്തി പലരും മടങ്ങി. പട്ടി ലോകത്തെ ഐശ്വര്യ റായ് ആണ് ജുലി എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് മനസ്സിലായത് ലേശം വൈകി ആണ്. ജുലി പുറത്ത് ഇറങ്ങുംപ്പോള്‍ ഒരു പട ആണ്‍പട്ടികള്‍ പിന്നാലെ കൂടും. ജുലി ആരെയും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ ഗമയില്‍ മുന്നിലും. ഫലം ,എവിടെ പോയാലും ബാഗ്‌, കുട തുടങ്ങിയവയുടെ കുടെ ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു ഡസന്‍ കല്ലുകള്‍ കു‌ടെ കൈയില്‍ കരുതേണ്ടി വന്നു. ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പ് വരെ കല്ല് എറിഞ്ഞു എറിഞ്ഞു മുന്നോട്ട്.ബസിലെ കിളിയും ജുലി യും തമ്മില്‍ ഒരു യുദ്ധം നടക്കുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒരു വിധം ബസ്സിനകത്ത് കയറി പറ്റും.പിന്നെ രക്ഷപെട്ടു ...
ജുലിയ്ക്ക് ഒരു ചങ്ങല വാങ്ങി അവളുടെ കറക്കം കുറയ്ക്കണം എന്നൊരു അഭിപ്രായം ആയിടയ്ക്കാണ് ഉണ്ടായത് . ഗ്രൂപ്പ് പ്രതിനിധികള്‍ വീണ്ടും യോഗം കൂടി. എല്ലാവരും അവരവരുടെ നിലപാടില്‍ ഉറച്ചു നിന്നു. ജുലി ഒരു 'ഹോസ്റ്റല്‍ പട്ടി ' അല്ല എന്നും ചങ്ങല വാങ്ങി ഹോസ്റ്റല്‍ ഇന്റെ സ്വന്തം പട്ടി ആക്കാന്‍ ആണ് ഒന്നാം ഗ്രൂപ്പ് ഇന്റെ ശ്രമം എന്നും രണ്ടാം ഗ്രൂപ്പ് ശക്തമായി വാദിച്ചു. 'ഇതിപ്പോള്‍ മോന്‍ ചത്താലും മരുമോളുടെ താലി മുറിഞ്ഞാല്‍ മതി എന്ന്‍ പോലെ ആണ് ' എന്നായി ഒന്നാം ഗ്രൂപ്പ്. കടുത്ത അപമാനങ്ങള്‍ സഹിച്ചു മടുത്ത മുന്നാം ഗ്രൂപ്പ് ഒന്നാം ഗ്രൂപ്പ് ഇന്റെ കൂടെ ചേര്‍ന്നു . 'ഭൂരിഭക്ഷം സിന്ദാബാദ്' എന്ന് മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് രണ്ടാം ഗ്രൂപ്പ് തുറുപ്പു ഗുലാന്‍ എടുത്തു വീശിയത്. 'മുസ്ലിം വിഭാഗത്തിനു പട്ടി ഹറാം ആണെന്നും ന്യുനഭക്ഷത്തിനു എതിരായി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല 'എന്നും ഉള്ള അവരുടെ വാദത്തെ മറി കടക്കാനുള്ള ധൈര്യം മറ്റൊരു ഗ്രൂപിനും ഇല്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെ ജുലി വീണ്ടും സ്വതന്ത്രയായി മേഞ്ഞു നടന്നു.
final years day യെന്ന കലാശകൊട്ടില്‍ ഞങ്ങള്‍ സ്കിറ്റ് ചെയ്തു തകര്‍ക്കുന്ന സമയം. 'ഇതു വരെ സ്റ്റേജില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത്...' യെന്ന അവസാന ഭാഗത്താണ് ജുലി സ്റ്റേജില്‍ ചാടി കയറിയത്. 'guest appearance ജുലി' എന്ന് പറയാനുള്ള ഔചിത്യം സുഹൃത്ത് കാണിച്ചു എങ്കിലും ഗംഭിര കുവലിനിടയില്‍ അത് മുങ്ങി പോയി..ജുലി സ്റ്റേജ് നു നടുവില്‍ 'ഗസ്റ്റ് ഓ ഞാനോ ' എന്നൊരു കുര കുരച്ചു വാലാട്ടി നിന്നു.
ഓരോത്തരായി പെട്ടിയും കിടക്കയും എടുത്ത് പോയി തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കണ്ണൂര്‍ episode തീര്‍ന്നു എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് . നെഞ്ചത്ത്തടിയും നിലവിളിയും കൊണ്ടു ആകെ ബഹളമയം . ബസ്സ് സ്റൊപ്പിലും റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനിലും കണ്ണീര്‍ പുഴകള്‍ ഒഴുകി. ജുലി ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടി. ഹോസ്റ്റല്‍ വിടാരായപ്പോഴെക്കും രണ്ടാം ഗ്രൂപ്പ് മുന്നാം ഗ്രൂപ്പ് ഇല്‍ ലയിച്ചു. ശ്വാനസ്നേഹികള്‍ ജുലി യെ കെട്ടി പിടിച്ചു പൊട്ടി കരഞ്ഞു. ' എന്നെ മറക്കുമോ ജുലി?' എന്ന് തേങ്ങി.

ഇന്നു ജുലി ഈ ലോകത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാവാന്‍ സാധ്യതയില്ല. എങ്കിലും കണ്ണൂര്‍ എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ കോളേജ് നെയും ഹോസ്റ്റല്‍ നെയും മുത്തപ്പനെയും ഹോസ്റ്റല്‍ ഇലെ അക്കയെയും കടയിലെ അപ്പാപനെയും പോസ്റ്റുമാന്‍ ഭാസ്കരെട്ടനെയും സ്റ്റോര്‍ ഇലെ മുകുന്ദേട്ടന്‍ നെയും ഒക്കെ ഓര്‍ക്കുംപ്പോള്‍ ജുലി യെ മറക്കാന്‍ വയ്യ.' അല്ലെങ്കിലും ഗ്രൂപില്ലാതെ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ വല്ലാതെ അങ്ങ് സ്നേഹിച്ച ജുലി യെ ഞങ്ങള്ക്ക് ആര്‍ക്കെങ്കിലും മറക്കാന്‍ പറ്റുമോ?'